اهمیت رو به رشد تازه واردان صنعت
فقط فناوری جدیدی نیست که آینده لجستیک را شکل میدهد مواردی دیگر چون مدلهای تجاری در حال ظهور و بازیگران جدید صنعت هم در این امر دخیل هستند. آنها غالباً توسط استارت آپها هدایت میشوند، سیستمهای جدیدی که عناصر اقتصاد اشتراکی را در خود جای دادهاند و به سرعت مشهور میشوند.
این مورد در مورد اوبر جاری است، که ویژگی باربری خود را در سال 2017 در ایالات متحده راهاندازی کرد و در پی دستیابی به بازار جهانی حمل بار در سال جاری به اروپا و کانادا گسترش یافته است. مدیر عامل شرکت اوبر دارا خسروشاهی گفته است که “باربری اوبر علی رغم شرایط بازار همچنان رشد چشمگیر و پیشرفت زیادی را ادامه میدهد.”
حتی مشتریان خود این صنعت نیز پتانسیل بالایی در سرمایهگذاری برای حمل و نقل کالا میبینند: آمازون قصد دارد تخصص داخلی خود را در زمینه انبارداری و حمل و نقل گسترش دهد تا قابلیتهای تحویل خود را توسعه دهد. این شرکت از طریق Prime Air، پیشرفت زیادی کردهاست، سرویس پهپادی که برای هواپیماهای بدون سرنشین کاملاً برقی ساخته شدهاست که میتوانند تا 15 مایل پرواز کنند و بستههای زیر پنج پوند را در کمتر از 30 دقیقه به مشتریان تحویل دهند. علاوه بر این، گزارش شدهاست که این شرکت کانتینرهای چندگانه با مارک آمازون را از چین وارد کردهاست. همچنین این شرکت آمازون فلکس را معرفی کردهاست، یک پلت فرم، که از رانندگان قراردادی برای کمک به تسریع در گسترش برنامه تحویل Prime One Day استفاده میکند.
آمازون همچنین محصولات جدید رباتیک خود که به صدها مرکز در سراسر جهان ارسال میشود را اعلام کردهاست. علاوه بر این، غول تجارت الکترونیکی در حال آزمایش Amazon Scout است که برای دریافت بستههای ایمن به مشتریان با استفاده از وسایل نقلیه کوچک مستقل طراحی شدهاست. مدیر عامل آمازون جف بزوس اعلام کردهاست که Rivian، یک شرکت راهاندازی کننده وسایل نقلیه الکتریکی، پس از سرمایهگذاری 700 میلیون دلاری در خرده فروش آنلاین، قصد دارد 100000 خودروی ون برای تحویل الکتریکی در آمازون ایجاد کند.
Flexport، یک نرمافزار ابری با هدف حمل و نقل با پلتفرم تجزیه و تحلیل دادهها، مثال عالی دیگری برای تأثیر شرکت در صنعت است. این شرکت در اوایل سال جاری 1 میلیارد دلار بودجه تأمین كرد و در حال برنامهریزی برای راهاندازی یك سیستم عامل برای تجارت جهانی است، یك مدل عملیاتی استراتژیك برای حمل و نقل جهانی که همهی طرفهای زنجیره تامین را از طریق یک پلت فرم ابری امن، گرد هم آوردهاست.
افزایش سرمایهگذاری در استارت آپهای لجستیک از VC ها و بنگاههای اقتصاد
در سال 2019 شرکتهای مختلف، سرمایهگذاریهای زیادی در راهاندازی شرکتهای لجستیکی انجام دادهاند KeepTruckin، یک شرکت مدیریت ناوگان مستقر در سانفرانسیسکو، کالیفرنیا که کامیونهای جهان را به یکدیگر متصل میکند، 149 میلیون دلار از بودجه سری D تأمین کرد. یک مثال عالی دیگر برای این روند در صنعت انبارداری، FLEXE، خالق و پیشرو انبارداری، 43 میلیون دلار از بودجه سری B را تأمین کرده است.
همانطور که میبینیم بودجه VC در استارت آپهای تدارکات رو به رشد است، شرکت های بزرگ تدارکات این راه را دنبال میکنند. بسیاری از آنها میلیونها دلار در فناوریهای جدید توسعه یافته توسط استار تاپهای نو ظهور سرمایهگذاری کردهاند یا حتی به طور کلی آنها را به دست آوردهاند. به این ترتیب، شرکتهای تدارکاتی میتوانند بهترین بهره را بگیرند و از ظرفیتهای خود در هنگام تحقیق و توسعه از طریق شرکای جدید خود استفاده کنند.
رقابت برای نو آوری همچنین صندوق سرمایهداری مستقل سنگاپور Temasek را به همکاری با غول حمل و نقل Kuehne + Nagel تشویق کردهاست تا یک صندوق سرمایه گذاری 50 میلیون دلاری برای راهاندازی لجستیک و زنجیره تامین ایجاد کند.
همچنین شرکتهایی وجود دارند که به دنبال توسعه سبد فناوری خود هستند. به عنوان مثال، C.H. Robinson Worldwide، بزرگترین کارگزار حمل و نقل در آمریکای شمالی، اعلام کرد که برای گسترش و توسعه خدمات خود برای مقابله با رقابت استارت آپهای دیجیتال، هزینه فناوری خود را به 1 میلیارد دلار افزایش میدهد. علاوه بر این، در تلاش برای انطباق سریع با نوآوریهای دیجیتال، Deutsche Post DHL Group در اکتبر 2019 اعلام کرد که قصد دارد 2.2 میلیارد دلار در ابتکارات دیجیتال تا سال 2025 سرمایهگذاری کند. جالب است که ببینید چه نوع راه حلهایی از این سرمایهگذاریها حاصل میشود.
پایداری با فناوری
پایداری روندی است که در صنایع مختلف رو به کاهش بوده و لجستیک نیز از این قاعده مستثنی نیست. به ویژه تحویل که به طور سنتی بسیار وقتگیر و انرژی بر است، به همین دلیل فرصتهای زیادی برای رویکردهای تازه و هوشمند فراهم میشود. برای کاهش تأثیرات منفی زیست محیطی، شرکتها از تعداد زیادی فناوری، از وسایل نقلیه الکتریکی گرفته تا نرمافزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی استفاده میکنند تا مسیری را با کمترین میزان تولید گازهای گلخانه ای محاسبه کنند.
آمازون اخیراً “تعهد آب و هوایی” خود را اعلام کردهاست، تعهدی برای تحقق اهداف توافقنامههای پاریس در 10 سال قبل. با این کار، این شرکت امیدوار است تا سایر مشاغل را به عضویت تشویق کند و هدف آن این است که تا سال 2040 در طول فعالیت خود به کربن خالص تبدیل شود و انرژی تجدیدپذیر را ارتقا دهد. برای انجام این کار، آمازون برای تأمین 100000 ون برقی با Rivian، یک شرکت راهاندازی کننده وسایل نقلیه الکتریکی، قرارداد بسته است.
Deutsche Post، بزرگترین شرکت پیک در جهان، 552 میلیون دلار به تولید وسایل نقلیه الکتریکی باری سبک و واحدهای تحرک الکترونیکی خرد با همکاری یک تولید کننده چینی اختصاص داده است. این همکاری چند ملیتی قرار است سالانه 100000 اسکوتر خیابانی تولید کند.
روند مشابه فناوری لجستیک را میتوان در کل بخش حمل و نقل مشاهده کرد. به تازگی، بیش از 60 گروه تجاری از جمله Maersk، برنامهای را در دسترس دارند که هدف آن استفاده از کشتیها و سوختهای دریایی با انتشار کربن صفر در دریاهای آزاد تا سال 2030 است.
وسایل نقلیه خودران
حتی اگر وسایل نقلیه خودران، اعم از کامیون یا هواپیماهای بدون سرنشین، با آینده لجستیک ارتباط تنگاتنگی برقرار کرده باشند، اما هنوز هم در مرحله آزمایشی قرار دارند و در طول سالیان آینده شاهد رشد این صنعت خواهیم بود. با این وجود وسایل نقلیه خودران یکی از بحث برانگیزترین روندهای فناوری لجستیک در زمان اخیر میباشند.
به عنوان مثال، UPS Ventures در شرکت رانندگی خودمختار TuSimple سرمایهگذاری کردهاست. هر دو شرکت در حال آزمایش کامیونهای خودران در مسیری در آریزونا هستند تا مشخص کنند آیا این وسایل نقلیه میتوانند خدمات و کارایی در شبکه UPS را بهبود ببخشند. این بدان معناست که UPS و TuSimple به جمع شرکتهای دیگری از جمله دایملر، تسلا، استارسکی رباتیک، Einride و Embark میپیوندند که هدف آنها حذف رانندگان از حمل و نقل کالا است.
اما جالب اینجاست که شرکتها پتانسیل وسایل نقلیه خودران را حتی در مناطق غیرمنتظره مانند نگهداری ناوگان در نظر گرفتهاند. خطوط هوایی اتریش از پهپادهایی استفاده میکند که در آشیانهها مستقر شدهاند تا وظایف نگهداری استاندارد را انجام دهند و هرگونه آسیب احتمالی خارج از هواپیما را ثبت کنند. انجام این کار نه تنها میتواند هزینههای تعمیر و نگهداری را کاهش دهد بلکه حجم کار تکنسینها را نیز کاهش میدهد. از آنجا که تعداد بیشتری از هواپیماهای بدون سرنشین برای اهداف تحویل بستههای کوچک در نظر گرفته میشوند، تعجب آور نیست که شاهد اجرای آزمایشی بیشتر و تأیید پروژههای آزمایشی در سالهای آینده باشیم. در واقع، Alphabet’s Wing، اولین هواپیمای بدون سرنشین تحویل در ایالات متحده، قرار است اولین تحویل خود را در سال 2020 انجام دهد در حالی که UPS اولین هواپیمایی، هواپیماهای بدون سرنشین در سراسر کشور آمریکا است. بسیار جالب خواهد بود که پروژه آزمایشی آنها را در سال آتی تماشا کنید و ببینید چند شرکت دیگر میتوانند پیشگام تحویل هواپیماهای بدون سرنشین باشند.
رباتیک انبار
بدون شک در سالهای اخیر عملیات انبار تغییر چشمگیری داشته است و با تلفیق تدریجی فناوری یکی از روندهای فناوری لجستیک است که احتمالاً ادامه خواهد یافت. یکی از نوآوریهای آشکار، رباتیک انبار است، یک زمینه با رشد سریع. از این گذشته، طبق گزارش جهانی 2019 ، 18 درصد افزایش در آزمایش رباتیک انبار نسبت به سال گذشته وجود داشته است. ربات انبار سیار Boston Dynamics ،Handl ، یک مثال عالی است: این شرکت یک ربات کاملاً مستقل با ردپای کوچک، دسترسی طولانی و سیستم بینایی ایجاد کردهاست که امکان لازم برای تخلیه کامیون، ساخت پالت و جابجایی جعبه در هر انبار را فراهم میکند.
این فناوری چه پوشیدنی باشد، چه وسایل نقلیه بدون راننده یا رباتهای چند منظوره، رباتسازی میتواند بهره وری و سرعت فرآیندهای انبار را به طور قابل توجهی بهبود بخشد. شرکتهایی مانند GreyOrange و Locus Robotics از قبل رباتهایی را در اختیار دارند که به طور مستقل در انبار حرکت میکنند. با استفاده از فناوری و سنسورهای یادگیری ماشین، اطمینان از دقت بسیار بالا و قابلیت ردیابی آسان، انبار مدرن شاهد ورود بسیاری از رباتهای مستقل دیگر در سالهای آتی است.
منبع: https://transmetrics.eu/blog/supply-chain-logistics-technology-trends/
