ارزیابی ریسک فرآیند شناسایی، تجزیه و تحلیل و ارزیابی ریسک‌ها در محیط کار است. درک نقش ارزیابی ریسک میتواند برای کارفرما، سهامداران و کارمندان بسیار مفید باشد. این نوع ارزیابی‌ها همیشه با یک برنامه مدیریت ریسک آغاز می‌شود و در نهایت سعی می‌کند تهدیدهای مختلفی را که در محیط کار تحمیل می‌شود پیدا کند. تهدیدها هر چیزی را در مورد احتمال وقوع بلایای طبیعی، حوادث، خطرات مالی، مسئولیت‌های قانونی و غیره را پوشش می‌دهد.
اگرچه این مقاله ممکن است یک مقاله جامع در مورد ارزیابی ریسک و مدیریت ریسک نباشد، اما با لمس سه مفهوم اساسی و همچنین چگونگی و چرایی نیاز به ارزیابی ریسک و استفاده از آن، اصول زیرساخت‌های برنامه مدیریت ریسک را مرور می‌کند.
مدیریت ریسک چیست؟
مدیریت ریسک فرآیند شناسایی، ارزیابی و اولویت‌بندی ریسک‌های مختلف موجود در یک کسب و کار را دنبال می‌کند و سپس به طور سیستماتیک برای به حداقل رساندن، کنترل و نظارت بر احتمال وقوع این ریسک‌ها فعالیت می‌کند. ISO بیان می‌کند که خطرات عدم اطمینان در مورد اهدافی است که از نتیجه مورد انتظار منحرف می‌شود. خطرات می‌توانند مثبت، منفی یا هر دو باشند و توانایی ایجاد تهدید یا فرصت در محدوده ارزش‌ها و اهداف کسب و کار را دارند.
درباره ما: تجاران و بازرگانان پس از ترخیص کالاهای خود از گمرک برای نگهداری و امنیت کالاهایشان نیاز به مکانی مجهز و قابل اعتماد با امکانات امنیتی دارند، ستایش لجستیک با بیش از ۷۰ سال سابقه کار در حوزه انبارداری، اجاره انبار، اجاره سوله، انبارداری لاستیک و… بی‌صبرانه منتظر حضور گرم شما در انبارها و سوله‌های لجستیک می‌باشد.
یکی از مهمترین مواردی که در مورد مدیریت ریسک باید به آن توجه کرد، تفاوت بین خطرات است. این مفهوم در هر کسب و کاری که به تجزیه و تحلیل خطر شغلی و ارزیابی ریسک نیاز داشته باشد، به راحتی قابل شناسایی نیست. Risks عدم قطعیت هستند و پیامدهای مربوط به آن با توجه به احتمال وقوع آن اندازه‌گیری می‌شوند. از طرف دیگر، hazards از نظر جسمی برای افرادی که در مجاورت آن هستند، آسیب ایجاد می‌کند.
اساساً، خطرات فیزیکی بخشی از خطرات موجود در محل کار هستند. این منطق را می‌توان با اعتقاد پیشینی مقایسه کرد که «همه مربع‌ها مستطیل هستند اما همه مستطیل‌ها مربع نیستند».
ISO 31000 مدیریت ریسک را تنها با تکیه بر سه جنبه تعریف می‌کند – اصول، چارچوب و روند آن. این سه مفهوم با هم همکاری می‌کنند تا موارد زیر را به وضوح بیان کنند:
- ایجاد زمینه برای شناسایی، تجزیه و تحلیل، ارزیابی و درمان ریسک.
- نظارت مداوم بر عواقب هر فعالیت، فرآیند عملکرد یا محصول ایجاد شده.
هدف از یک برنامه موفقیت آمیز مدیریت ریسک این است که بتواند نتایج یافته‌های شرکت را گزارش کند و سپس برای بهبود مستمر عدم قطعیت‌هایی که ممکن است به مرور زمان به خطرات فیزیکی یا تهدیدهای مالی مبدل شود، تلاش کند.
خطراتی که ایمنی انبار و سلامت کارگران را به خطر می‌اندازد!!
اساس مدیریت ریسک
برای توضیح بیشتر چگونگی هدف مدیریت ریسک برای محافظت از ارزش شرکت، اصول روش باید تعریف شود. اصول روش مدیریت ریسک اینها هستند:
- یکپارچه: مدیریت ریسک پایه ای برای کلیه فعالیتهای درون سازمان است.
- ساختار یافته و جامع: هدف این نوع روش دستیابی به نتایج سازگار و قابل مقایسه است.
- سفارشی: یک چارچوب و فرایند مدیریت ریسک باید کاملا متناسب با زمینه خارجی و داخلی شرکت باشد که توسط اهداف آن ارائه شده است.
- فراگیر: یک سیستم آگاهی و مدیریت آگاهانه بهبود یافته شامل سهامداران، دیدگاه‌ها و برداشت آنها باشد.
- پویا: هرچه زمینه داخلی و خارجی سازمان تغییر می‌کند، برنامه مدیریت ریسک باید هر چه زودتر این تغییرات را پیش بینی، شناسایی، تأیید و پاسخ دهد.
- بهترین اطلاعات موجود: هنگام بررسی محدودیت‌ها و عدم قطعیت‌ها (خطرات) درون یک فرآیند، انتظارات و داده‌های آینده از گذشته و حال باید در نظر گرفته شوند. همچنین اطلاعات باید برای همه‌ی سهامداران درگیر در سازمان موجود باشد.
- عوامل انسانی و فرهنگی: این عوامل در بیشتر جنبه‌ها در مراحل و سطوح مربوط به مدیریت ریسک تأثیر دارند.
- بهبود مستمر: از طریق فرایند یادگیری و کسب تجربه بیشتر، ابزار مدیریت به طور مداوم بهبود می‌یابد.
اصول مدیریت ریسک، عناصر سازنده چارچوب و فرآیندی است که در یک سازمان توسعه یافته است.
چارچوب مدیریت ریسک
طراحی یک چارچوب برای فرایندهای موفقیت آمیز مدیریت ریسک ضروری است و ویژگی‌های زیر برای هر چارچوب مدیریت ریسک الزامی‌است:
- رهبری قوی و مدیریت عالی: کلیه سهامداران رهبری شرکت را به عهده دارند. بدون آن، برنامه مدیریت ریسک قادر نخواهد بود ایده‌های خود را با اهداف، فرهنگ و برنامه‌های استراتژیک سازمان برای کاهش عدم قطعیت‌های موجود هماهنگ کند.
- ادغام: ادغام در چارچوب مدیریت ریسک کاملاً به درک زمینه و ساختار سازمانی وابسته است. ISO 31000 بیان می‌دارد که مدیریت ریسک باید بخشی از روند سازمان، حاکمیت، رهبری و تعهد، استراتژی، اهداف و عملیات باشد.
- طراحی: طراحی یک برنامه مدیریت ریسک نیاز به درک اهداف سازمان دارد، این امر شامل عناصر داخلی و خارجی است. اعضای مدیریت عالی باید خط مشی یا بیانیه‌ای بنویسند که اهداف آنها را برای مدیریت ریسک به روشنی مشخص کند. مرحله طراحی قسمت اصلی برنامه‌های مدیریت ریسک است و در نهایت تعیین می‌کند که آیا برنامه برای موفقیت تنظیم شده است یا خیر.
- اجرا: اجرای یک برنامه مدیریت ریسک به یک سازمان نیاز دارد تا یک چارچوب زمانی مناسب را با منابع مورد نیاز تهیه کند، آنها باید نحوه، زمان و مکان تصمیم‌گیری را برای تغییرات احتمالی آماده کنند و اقدامات لازم برای عملی ساختن آن را انجام دهند. موفقیت مستلزم توجه و درگیری کلیه ذینفعانی است که به هدف مربوط می‌شوند، اعم از سود مالی یا محافظت از کارکنان در برابر خطرات ایمنی.
- ارزیابی: برای ارزیابی کافی برنامه مدیریت ریسک، افرادی که مسئولیت دارند باید عملکرد برنامه را با توجه به هدف، وضعیت اجرا و رفتار مورد انتظار و شاخص‌های آن اندازه‌گیری کنند. سپس، آنها باید تصمیم بگیرند که آیا طرح هنوز برای دستیابی به اهداف سازمان مناسب است یا خیر.
- بهبود: بهبود مستمر ریشه مدیریت ریسک است. شرکت باید با تغییرات داخلی و خارجی در سازمان‌ها سازگار شود زیرا این موارد غالباً هدف شرکت را تغییر می‌دهند. اگر به درستی انجام شود، ارزش شرکت افزایش می‌یابد.
عوامل آتش‌زا و خطرات آتش‌سوزی در محل کار را جدی بگیریم!!🔥❗
فرآیند مورد نیاز برای یک برنامه مدیریت ریسک
آخرین مفهوم جدایی ناپذیر که در برنامه مدیریت ریسک نیاز به توجه دارد، فرایند است. این فرایند با اصول و چارچوب مدیریت ریسک ارتباط دارد. در واقع بستگی به این دارد که این دو مفهوم به خوبی ایجاد و سازماندهی شوند تا بتوانند هرگونه تغییر مورد نیاز را در جامعه کاری سازمان پیاده سازی کنند.
اولین قدم برای توسعه روند مدیریت ریسک، نیاز به ارتباط و مشاوره مناسب است. این مرحله شامل کمک مدیریت بالاتر به ذینفعانی است که در فرآیند تصمیم‌گیری مربوطه مشارکت دارند تا روش و چگونگی تصمیم‌گیری را برای جمع آوری بازخورد (مشاوره) و ارتقای آگاهی از خطر (ارتباطات) اتخاذ کنند.
سپس دامنه، زمینه و معیارها باید مشخص شود. این موارد برای یک کسب و کار ضروری است تا یک برنامه مدیریت ریسک سفارشی ایجاد کند.مورد بعدی ارزیابی ریسک است. سازمان باید ریسک‌هایی را که ممکن است تأثیر مثبت یا منفی بر شرکت داشته باشند شناسایی کرده و سپس آنها را تجزیه و تحلیل کند. هنگام تجزیه و تحلیل خطر، مواردی مانند احتمال وقایع و عواقب، میزان پیامدها، پیچیدگی، عوامل مرتبط با زمان، حساسیت و اثربخشی کنترل‌ها باید در نظر گرفته شوند.
راه‌ها و روش‌های مدیریت انبار را بشناسید.
پس از آن باید خطرات موجود در یک برنامه مدیریت ریسک به طور مداوم کنترل شود تا ببینیم آیا این برنامه کار می‌کند یا خیر.سرانجام، ثبت و گزارش نتایج پایش شده امکان برقراری ارتباط روشن بین کلیه ذینفعان، مدیریت عالی و کارمندان را فراهم می‌کند. این امر،مهارت و فعالیتهای تصمیم‌گیری را بهبود می‌بخشد.
چه چیزی از برنامه های موفق مدیریت ریسک به دست می آید؟
اگر استاندارد مدیریت ریسک ISO 31000 به درستی رعایت شود و پایدار بماند، شرکت بی‌نهایت سود می‌برد. آنها باید قادر به دستیابی به موارد زیر باشند:
- پیشرفت‌هایی در زمینه ایمنی، گزارشگری مالی، حاکمیت شرکتی و کاهش ضرر
- افزایش آگاهی برای زمان درمان و مدیریت ریسک
- انطباق با الزامات قانونی و نظارتی در سطح کشور و بین المللی
- اعتماد به نفس در تصمیم‌گیری و برنامه ریزی و همچنین کنترل‌های تعریف شده برای تصمیم‌گیری صحیح و برنامه ریزی متناسب با آن
- تخصیص و استفاده مناسب از منابع برای درمان ریسک
- بهبود در شناسایی تهدیدها و فرصت‌ها
- بهبود در مورد پیشگیری و پیشگیری از مدیریت واکنشی
- افزایش اعتماد و اعتماد سهامداران
- بهبودهای مربوط به اثربخشی و کارایی عملیاتی
چرا ارزیابی ریسک مهم است؟
ارزیابی ریسک برای هر کسب و کار یا صنعتی که با تجهیزات خطرناک، مواد شیمیایی، آسیب‌های زیستی، خطرات ارگونومیک و سایر افرادی که با سود پولی سرو کار دارند مهم است. هدف اصلی برای انجام ارزیابی ریسک شامل موارد زیر است:
- شناسایی خطرات بهداشتی، ایمنی و مالی در محیط کار و سپس ارزیابی خطرات
- اثربخشی اقدامات کنترلی موجود
- اگر خطر هنوز هم خیلی زیاد است، باید کنترل‌های اضافی اعمال شود
- منابع را اولویت بندی کنید تا مطمئن شوید همه موارد بالا به طور روان کار می‌کنند
بدون ارزیابی مناسب ریسک، شرکت‌ها ممکن است عواقب پرهزینه ای مانند خسارت مالی، زمان تولید طولانی تر، تجهیزات آسیب دیده و از همه مهمتر، ایمنی کارکنان در معرض خطر را متحمل شوند.
پنج مرحله ارزیابی ریسک
در هنگام انجام ارزیابی ریسک، پنج مرحله وجود دارد که عبارتند از:
- شناسایی خطرات: این اولین قدم است که باید هنگام انجام ارزیابی ریسک در هر سازمانی برداشته شود. انجام یک معاینه دقیق از منطقه و همچنین درخواست کارمندان برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد خطرات احتمالی برای جلوگیری از صدمه، مرگ و از دست دادن ارزش شرکت ضروری است، خواه این وضعیت با سهامداران باشد یا ارزش محصول.
- تعریف افرادی که در معرض خطر هستند: تعیین افرادی که بیشتر در معرض خطر هستند گام مهمی‌است تا بتوان اقدامات صحیح مورد نیاز برای از بین بردن خطر را شناسایی کرد.
- تجزیه و تحلیل خطرات و اقدامات کنترلی مناسب: کارفرما وظیفه دارد هر آنچه را که در حد امکان برای از بین بردن یا کاهش خطرات میتواند، انجام می‌دهد.
- مستندسازی یافته‌ها: اگر سازمان بیش از پنج کارمند داشته باشد، یافته‌ها باید روی کاغذ ثبت شوند. اسناد و مدارک باید نشان دهد که کارفرما در بررسی خطرات تلاش معقولانه ای انجام داده است، با خطرات به طور آشکار مقابله می‌کند و اقدامات احتیاطی انجام شده است.
- بررسی و به روزرسانی ارزیابی در صورت لزوم: هرگونه تغییر قابل توجه در تاسیسات نیاز به ارزیابی خطر دارد.
امروزه لیفتراک ها ایمن‌تر از همیشه بوده و شرکت ها کارهای زیادی برای بهبود بیشتر ایمنی لیفتراک انجام می‌دهند. با نکات ایمنی لیفتراک آشنا شویم.
روش ها و ابزار ارزیابی ریسک
چندین روش و ابزار مختلف وجود دارد که سازمان میتواند هنگام ارزیابی خطر، از آنها استفاده کند. برخی از آنها ماتریس‌های خطر، درختان تصمیم‌گیری و روش تجزیه و تحلیل حالت‌ها و اثرات شکست (FEMA) هستند. اینها برخی از محبوب ترین روشهایی است که ممکن است هنگام انجام ارزیابی ریسک به عنوان بخشی از هر برنامه استاندارد مدیریت ریسک مشاهده کنید.
استفاده از ماتریس ریسک به این معنی است که سازمان آنچه را تجزیه و تحلیل ریسک کیفی می‌نامند، انجام می‌دهد. به عبارت دیگر، ماتریس ریسک برای تعریف شدت یک ریسک بالقوه در برابر تأثیر احتمالی استفاده می‌شود. یک کارفرما میتواند از بین سه نمودار مختلف اندازه انتخاب کند. 3×3، 4×4 و 5×5 . افزایش اندازه، با افزایش جزئیات همراه است، به عنوان مثال، یک ماتریس 3 x3 بسیار ساده تر است و گاهی اوقات به اندازه ماتریس 4×4 یا ماتریس 5 x5 مفید نیست. دانش به کار رفته در یک ماتریس ریسک، داده‌های ذهنی است که میتواند از یک پیش فرض گرفته تا دانش تاریخی از خطرات و پیامدها باشد.
درختان تصمیم‌گیری گزینه دیگری در هنگام تصمیم‌گیری در فرایندهای مدیریت ریسک و ارزیابی ریسک است. درختان تصمیم سازه‌هایی شبیه نمودار فلوچارت هستند که با استفاده از گره‌ها روی سیستم علامت گذاری کار می‌کنند.
گره‌های تصمیم‌گیری، گره‌های شانس و گره‌های انتهایی وجود دارد که هر کدام نماد خاص خود را در نمودار دارند. این گره‌ها از مسیرهای تصمیم‌گیری نظری منشعب می‌شوند که سازمان میتواند هنگام سنجش خطرات برخی اقدامات، آنها را طی کند. این ابزار را می‌توان در تحقیقات عملیاتی در تجزیه و تحلیل تصمیمات برای شناسایی استراتژی‌های رسیدن به اهداف شرکت مشاهده کرد.
و در آخر، فرآیند FEMA در لیست ابزار ارزیابی ریسک ما قرار دارد. این تکنیک که تحت عنوان حالت‌های خرابی فرآیند و تجزیه و تحلیل اثرات شناخته می‌شود، یکی از رایج ترین نسخه‌های FEMA است.
متداول‌ترین اشتباهات انبارداری که در بین انبار دار ها صورت می‌گیرد چیست؟
این کار بر ارزیابی و بهبود فرایندهای خاص در اهداف شرکت متمرکز است. این کار با استفاده از نقشه فرایندی انجام می‌شود که جنبه‌های شدت، وقوع و تشخیص را اندازه‌گیری می‌کند و سپس به عنوان یک اولویت خطر (RPN) امتیازدهی می‌شوند. این روش ابزار خوبی برای اولویت‌بندی خطراتی است که نیاز به توجه دارند.
امیدوارم که این مقاله بتواند درک اساسی از ارزیابی ریسک و مدیریت ریسک برای کمک به شما در جهت بهبود برنامه مدیریت ریسک خود داشته باشد.
